الاثنين، نوفمبر ٢٧، ٢٠٠٦

كابوس الموت

مش عارفة اطلع نفسى من الحالة اللى انا فيها
الكلية كئيبة , كله لابس اسود, و كل واحد لازم يحكى احداث القصة اللى هو يعرفها, و كلنا مابقاش لينا نفس نقعد مع بعض, كل واحد يروح يحضر اللى وراه, و من سكات يقوم يروح...و انا عايزة انسى
ما انساهوش هو, بس انسى الوجع, انسى مفاحأة و سرعة موته

من و انا صغيرة ,و انا باترعب من فكرة الموت
كانت تجيلى كوابيس تصحينى من النوم, و اروح اتكور فى اقرب كرسى لباب اوضة ماما و بابا و احاول انام
عمرى ما عرفت ابقى زى امى, فى ان الحاجات اللى مالناش يد فيها, ما نشغلش نفسنا بيها, و نسلم بيها و ما نخافش

انا كنت فاكرة ان كل دى مخاوف عيلة, انا كبرت عنها خلاص...قد ايه انا كنت فاهمة غلط
موت محى خلى كل كوابيسى و انا صغيرة ترجع, كل حاجة انا باخاف منها, ترجع, و تضعفنى بقد ايه سهل انها تبقى جزأ حقيقى من واقع حياتى, مس بس كوابيس بنت صغيرة لسة عايشة جواية

لاول مرة الموسيقى مش بتخرجنى من السواد اللى انا فيه, و لا حبيبى, ولا اصحابى, و لا نفسى. او جايز انا اللى مش مدية فرصة لحد , مش عارفة...حتى لما بارجع كويسة حبة, حاجة صغيرة بتحصل, و كأنى فى لحظة اتمصت منى كل الاحاسيس الحلوة, و مش فاضل الا خوفى

فى دماغى وشه و هو بيضحك
وش اخوه التوأم و هو بيعيط


مافيش حاجة مضمونة
كان ممكن انا او غيرى تبقى مكانه
الاحتمالات كتير, مش قادرة حتى افكر فيها
كفاية كدة, انا تعبت





هناك ٤ تعليقات:

Lasto-adri *Blue* يقول...

البقاء لله يا معات

البقاء لله وحده


كلها كام يوم ونبدأ امتحانات آخر السنة و ح ننسى و نتنسى زى المعتاد
:)

غير معرف يقول...


كلنا بنموت وكلنا حنموت
الحروب شغاله في كل مكان والالاف بيموتوا كل ساعه
اه مش عدل بس لازم نحط نقطة ونكمل من أول السطر .
انك ميت وانهم ميتون فوقي وانسي
(اهدي يا دمعتي ارسي يا خطوتي انسي يا دنيتي كله علينا يهون كله علينا يهون )
برئ/عطشان/محمد منير

Dananeer يقول...

معت بصى ربنا يعينك و يصبرك و يصبر اهله
تعرفى انا فقدت بنوته اعرفها من سنتين فى حادثه بشعه
صاحبه اختى
انا لغايه دلوقتى منسيتش ساميه
و مش باحاول اجبر نفسى انسى ابتسامتها و الدفا اللى بيشع منها
اول ما بافتكرها باقرالها الفاتحه

خليكى شايله ابتسامته و ضحكته
و اول ما تفتكريه افتكريه بيهم و ادعيله
و اقريله قران

غير معرف يقول...

And death shall have no dominion.
Dead men naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.