هو

حاجات صغيرة اوى بتبسطنى
تلمسنى من جوة بالراحة, و احس انى بقيت فى حتة تانية, عالم تانى كله فراشات و نور و موسيقى فى دماغى
و هو

هو
ساعات بيعمل حاجات ضغننة جدا, و مايبقاش عارف انى بسببها هافضل طول اليوم مبتسمة
ازاى ممكن وجود حد فى حياتك يخليك تستمتع اكتر بذكريات هو ماكانش جزأ منها. بس انك تسترجعها و تحاول تتخيل لو كان هو جزأ منها كانت هتبقى احساسها ايه, او تتخيل هو وقتها كان بيعمل ايه, او بس انك تستمتع بأنك تحكيهاله , لأن بالحكى عنها, خلاص بقى هو جزأ منها, و كل اما تيجى تفتكرها على طول هتفتكر حضنه و انت بتحكيله , و اهم من كدة...ضحكته

باعشق التفاصيل اللى هو جابها معاه لما دخل حياتى, و التفاصيل اللى كانت موجودة بس هو خلانى اخد بالى منها
لما باروح مكان جديد, باحاول اتخيل هو هيشوفه ازاى, ايه الحاجات اللى هو بس هياخد باله منها و يوريهالى. قعدت اسبوعين فى سيناء الصيف اللى فات ماشية باوصفله فى دماغى اللى انا شايفاه, انطباعى عن المكان, ارتباطى بالناس هناك. طول الوقت كنت ماشية باكلمه فى دماغى
احساس حلو ان يبقى فيه حد شايفنى زى ما انا بجد, البنت, الاحلام, الذكريات اللى بتوجع و الذكريات اللى بتفرح, معيلتى, الحاجات اللى بتخوفنى, و الحاجات اللى نفسى فيها, لحظات جنانى, كل تنتوفة صغيرة فيا, و بكل كلاكيعى يحسسنى انا حلوة

طول الوقت باحاول اوصف بالكلام انا باحس ايه حواليه, باحاول اكتب ازاى هدوءه بيلمسنى, ابتسامته, تريقته عليا, لمسته, حسوكته فى
النظام, حتى سكوته و هو جنبى بيحركنى من جوة

اكتر حاجة باعملها حواليه انى باضحك

ساعات باتجنن من انى مش عارفة اوصف بالكتابة اللى انا حساه, مرات الكلام يطلع قالش جدا ولا روايات عبير :), و مرات يطلع كأنه وصف لصور كارتونية زى اللى دايما بتبقى فى خيالى
بس اللى متأكدة منه , ان كل مرة بيحضننى فيها بيضيف لحياتى تفصيلة من التفاصيل الصغيرة اللى باحب الدنيا عشانها